O saf ve temiz çocuk kalbiyle tüm hayallerinin bir gün gerçek olacağına inanarak hayata başlar insanoğlu. Büyüdükçe omzundaki sorumluluk yükü de artar, sorumlulukları arttıkça çocukken kurduğu hayallerin bir çoğunun boş hayaller olduğunu görmeye başlar. Çocuk büyür ve arkasına dönüp bakar. Hayalini kurduğu onca şey o kadar yıl boyunca gerçekleşmemiş sadece düşüncelerde yatan tatlı birer anı haline gelmiştir. Onca yıl acı ve göz yaşından başka bir şey vermemiştir.
Hayaller insanı olgunlaştırırken çocuk ruhunu da birer birer götürür. Ta ki o yaşlı dediğimiz insan tabakası oluşana kadar. Asıl insanı yaşlı kılan fiziksel yaşı değil, içindeki yaşama enerjisini besleyen hayallerinin ne derecede ölmesine izin verdiğidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder